ป้อเฒ่าวิ เป็นผู้ประดิษฐ์สิ่งต่างๆ ของชาวไทใหญ่ ตามเทศกาล เช่น กลองไทใหญ่ ฆ้อง ฉาบ โต นกกิ่งกะหล่า และยังเป็น ช่างฟ้อน ผู้มากประสบการณ์ของหมู่บ้าน
- ความเชื่อ ชาวไทใหญ่มีความเชื่อว่า ในสมัยพุทธกาล เมื่อครั้งที่พระพุทธเจ้าทรงจำพรรษาอยู่บนสรวงสวรรค์ และทรงเสด็จลงโปรดสัตว์ให้สรรพสิ่งในโลกมนุษย์รวมไปถึงสัตว์ในโบราณคดี เช่น นกและสิงโต รวมไปถึงสัตว์อื่นๆอีกมากมาย และในคืนแรม 1 ค่ำสัตว์เหล่านี้จะพากันออกมาฟ้อนรำ เปรียบเสมือนเป็นการคารวะและแสดงความยินดีที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ลงมาเทศนาเพื่อโปรดสัตว์ในโลกมนุษย์ จากอดีตจนถึงปัจจุบันชาวไทใหญ่ยังคงมีความเชื่อในตำนานนี้ และได้สมมุตติให้มีการแสดงเลียนแบบสัตว์ต่างๆในวรรณคดี เช่น ฟ้อนกิ่งกะหล่า ซึ่งเป็นการแสดงเลียนแบบนกยูง โดยใช้ผู้แสดงที่เป็นผู้หญิง นอกจากนี้ยังมีการแสดงที่น่าสนใจคือการเต้นโต แต่คราวนี้ใช้ผู้แสดงเป็นผู้ชาย
กลองก้นยาวส่วนใหญ่มักพบเห็นในงานบุญของวัด ขบวนแห่ต่างๆ
งานปอยส่างลอง และงานปอยเหลินสิบเอ็ดของชาวไทใหญ่ รวมถึงการแห่ประโคม
ประกอบการแสดง รำกิ่งกะหล่า รำโต ก้าแลว ก้าลาย ฟ้อนดาบ ฟ้อนเจิง แม้กระทั่ง
การปล่อยว่าวควัน โคมไฟ จุดบั้งไฟ เป็นต้น
วงกลองก้นยาวมีฆ้องตีให้จังหวะด้วยความพร้อมเพรียงสำหรับการตีกลองนั้น
ผู้ตีอาจมีลีลาประกอบการตี ลูกเล่นลีลาหน้ากลองมักจะละเอียดซับซ้อนคือใช้ทั้งฝ่ามือ
และนิ้วมือกำปั้นตีเต็มเสียงตีครึ่งเสียง จังหวะมีการกดหน้ากลองให้เกิดเสียงต่างๆ
หลากเสียงการตีกลองส่วนใหญ่จะตีให้ได้ทั้งเสียงหน้ากลอง และเสียงตีลงส้นหรือ
แล้วแต่เพลงที่ตีประกอบ ส่วนฉาบนั้นนอกจากจะตีตามจังหวะกลองแล้ว อาจจะมีลีลา
หลอกล่อกับคนตีกลองที่แตกต่างกันไป